لوئی بریل مخترع سیستم نوشتن و خواندن ویژه نابینایان بود؛ او در سال ۱۸۰۹ در پاریس به دنیا آمد. پدر بریل چرم‌دوز بود، بریل نیز بسیار علاقه‌مند بود که در کارگاه پدر خود مشغول کار باشد، اما متاسفانه زمانی که سه ساله بود، یک میله آهنی نوک تیز به نام “درفش” وارد چشم او شد و در نتیجه یکی از چشمانش آسیب جدی دید؛ طولی نکشید که التهاب و عفونت به چشم دیگر نیز سرایت کرد و قرنیه‌های هر دو چشم از بین رفت. در نتیجه بریل، بینایی خود را به طور کامل از دست داد.
لوئی بریل دارای هوش سرشار بود و با کمک پدر و مادر خود توانست خط معمولی را به صورت برجسته بیاموزد و همانند بقیه افراد معمولی بخواند و بنویسد. اما پس از مدتی متوجه شد که خواندن خط عادی برای نابینایان بسیار دشوار و طاقت فرسا است. او ضمن انجام تکالیف مدرسه ،تمام زمان فراغت خود را به تکمیل خط نابینایان که بزرگ‌ترین هدف زندگی او بود، اختصاص می‌داد و حـتی در روزهای تعطیل نیز اوقات خود را صرف این کار می‌کرد. زمانی که لوئی بریل به ۱۵ سالگی رسـید، روش ابـداعی او به حدی تکمیل شده بود که “پی نیه” مدیر موسسه نابینایان تحت تأثیر آن قرار گرفت و دستور داد که این روش، اگرچه به طور غیر رسمی در آموزشگاه مورد استفاده قـرار گـیرد. بریل توانست با تلاش‌های بی‌وقفه خود در سن ۱۶ سالگی خطی اختراع کند که مشکل نابینایان را برای خواندن حل کند.
او در سن ۴۳ سالگی و در سال ۱۸۵۲ به دلیل بیماری سل، جان خود را از دست داد. در مراسم تشییع جنازه بـریل، یک صف طولانی از افرادی نابینا،به کمک عصاهای سفیدرنگ خود شرکت کرده بودند؛ این نابینایان به خوبی آگاه بودند تا چه اندازه، به خاطر خطی که بریل اختراع کرده بود، مدیون زحمات او هستند. خط بریل که از نقطه‌های برجسته تشکیل می‌شود، امکان یادگیری دانـش‌های بشری مختلف را برای نابینایان فراهم کرد. چند سال پس از مرگ لوئی بریل، اختراع او در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد.
بدون دیدگاه